In de laatste week van mijn vakantie kocht ik in Villefranche-du-Périgord de International Herald Tribune, dagvers en vaak erg goed. Een artikel over afval in China bracht me weer terug bij Hot, flat and crowded (2008) van Thomas L. Friedman.
In China zijn twee conflicterende processen gaande. Het land vervuilt zichzelf en andere landen, maar heeft tegelijkertijd enorme duurzame ambities. De bevolking mag daarbij helpen, met internet en sociale media, maar er zijn grenzen.
De laatste twee hoofdstukken van Friedman’s boek gaan over China en de VS. En over de duurzame ambities van beide landen op het gebied van IT en energie. Internet en energie technologie komen nu samen. Juist in dit tijdperk, het ‘Energy-Climate Era’ noemt Friedman het, zou Amerika de ambitie moeten hebben om leider te worden in duurzame en schone technologie, zodat er in overvloed schone elektronen beschikbaar komen die de Amerikaanse economie weer leidend moeten maken.
De nachtmerrie van de OPEC
Het ‘Dirty Fuel System’ moet wereldwijd worden afgeschaft want het gaat om het voortbestaan van alle natuur en mensen. Wat de VS daarbij bijvoorbeeld moet doen, Europa ook natuurlijk, is volgens Friedman ’to become the worst nightmare of the OPEC’, de macht breken van de petrodictators. Het woord ‘groen’ zou in verband met duurzaamheid moeten verdwijnen, omdat het de standaard wordt.
Maar vooralsnog doet de Amerikaanse regering te weinig om die duurzame economie te faciliteren, te reguleren. (Friedman droomt in dat verband nog even dat Amerika even één dag China zou moeten zijn, nog even lekker top-down reguleren)
So for me, the crucial question of this book is actually two questions: ‘Can America really lead a real green revolution?’ and ‘Can China really follow?’ Everything else is just commentary…
Thomas Friedman
Zonder medewerking van China gaat die revolutie niet lukken, stelt Friedman. Het belang hiervan heeft de Chinese regering intussen wel ingezien, maar de groene wetgeving en regels uit Peking worden in dat grote en complexe land niet overal nageleefd. Corruptie, winstbejag en nalatigheid.
‘De bergen zijn hoog en de keizer is ver weg’, is de Chinese uitspraak die in dit verband veel gehoord wordt. Zodoende worden er dus smerige vuilverbrandingsinstallaties gebouwd en draaiende gehouden, lees ik in het artikel China’s garbage becomes a global problem, die een stuk goedkoper zijn dan hun schone variant. De uitgestoten dioxine gaat de lucht in en daalt ook in de VS neer.
Update 30-03-2018 : China verbrandde ook veel Amerikaans en Europees afval en is sinds 1 januari 2018 gestopt met het importeren van dat afval.
Speed
De Chinese regering zit in een continue spagaat door de invoering van de één-land-twee-systemen politiek. De economische groei en de stijgende welvaart zijn nodig de bevolking eronder te houden, maar verduurzaming van diezelfde economie is nodig om niet gesmoord te worden door de gevolgen van die groei: onvoldoende en smerig drinkwater, lucht- en bodemvervuiling, steeds ongezonder bevolking, dus een ondermijning van het arbeidspotentieel.
Hoewel, het zijn er veel nietwaar, Chinezen. Die moeten dus niet gaan muiten, dat is de angst van de Communistisch-Kapitalistische Partij.
De groene ambities van China vergelijkt Friedman met de film Speed (1994), waarin een gekaapte bus op hoge snelheid moet blijven rijden om de aanwezige bom niet te laten ontploffen. China is die bus, maar tegelijkertijd bezig om de banden te verwisselen. Dat is dus eigenlijk erg spannend.
Social media makes history
Vanwege de bestrijding van de corruptie en het handhaven van de eigen wetten is een heel ander speelveld ontstaan in China. De communistische regering heeft de bevolking hard nodig om wetten en regels te handhaven. Voor politiek protest is er geen ruimte, maar wel voor demonstraties tegen bijvoorbeeld provinciaal bestuur dat niets doet tegen bijvoorbeeld de vervuiling van het drinkwater. En internet is natuurlijk het middel geworden om dat soort protest te organiseren.
Dat verhaal maakt Clay Shirky bijzonder goed duidelijk gemaakt in een presentatie in juni dit jaar voor TED.com. Hieronder zijn geweldige voordracht in de video: How social media can make history. Van drukpers naar internet, hij vertelt veel in 17 minuten.
Zoals dit. Na de aardbeving in China vorig jaar raakte de Chinese overheid de controle kwijt op de negatieve berichten op internet over met name de vele getroffen, want slecht gebouwde (handhaven regels, corruptie) scholen. Zozeer zelfs, dat er maar één ding overbleef: het totaal blokkeren van bijvoorbeeld sites als Twitter en Facebook.
Iets soortgelijks gebeurde bij de Iraanse presidentsverkiezingen. En we weten het, dat soort van onderdrukking kan niet eeuwig worden volgehouden, maar het zal worden geprobeerd. Aan de duurzame energie wordt intussen harder gewerkt in China dan hier ten lande.
Albert Roele
De lange mars naar schone electronen | bart van maanen | internet … http://bit.ly/10ub3G