Na Henk Staghouwer hebben we met Piet Adema de volgende slappe zak als minister van Landbouw die zich laat gijzelen door de boerenlobby.
Deze week liet de nieuwe minister zich zien in Friesland en gaf een geheel eigen interpretatie van het rapport Remkes over de stikstofkwestie. Voor het eerst oog in oog met Friese veeboeren en het loopt de man al dun door de broek. Om maar even in het jargon te blijven. We zeggen stikstof maar het is ook stront.
Intussen blijft de minister Van der Wal van Natuur en Stikstof, onderdeel van het ministerie van Landbouw, Natuur en Visserij, bij de doelstelling van de stikstofreductie. Heel stoer, maar hoe en met welke maatregelen? Dat moet nu voor Sinterklaas op tafel komen, beloofde ze na de uitspraak van de Raad van State.
Wat intussen de ChristenUnie heeft bezield in dit kabinet plaats te nemen, wordt zo langzamerhand donkere materie. In eerste instantie dacht ik nog: als je dan toch meedoet, kun je op Landbouw verschil gaan maken. Maar voor dat verschil zijn ze bang en Jezus redt kennelijk niets bij de volgende verkiezingen.
Dat minister Staghouwer opstapte, hoefde geen probleem te zijn. Hij zal zijn redenen hebben, bedreigingen, vertragingstactiek, geen idee. Hoewel de boeren, de bouwers en ook de burgers terecht wel eens duidelijkheid mogen verwachten.
Wel zou de kleine ChristenUnie moeite kunnen hebben een vervanger te vinden, dacht ik enigszins bezorgd. Maar goed, ze zijn verantwoordelijk en je zit toch als een heus Team in Vak K van Rutte 4? Iemand die het dossier goed kent, is er wel. Iemand die ook al een ‘oplossingsrichting’ heeft gevonden, maar alleen niet van de ChristenUnie is.
Misschien kan die partij een ruilpost krijgen ten faveure van een geschikte en daadkrachtige kandidaat. Dus daar hadden ze toch wel een ruilpostje kunnen vinden tussen ChristenUnie en D66?!
Ik ben geen lid of uitgesproken fan van de partij, maar ik denk dat Tjeerd de Groot (D66) de snelst beschikbare en goed ingelichte kandidaat minister van Landbouw is. Hij heeft meermalen een prima perspectief geschetst voor boeren.
De bestaande wet- en regelgeving maakt onteigening mogelijk. De keuze om geen dwang toe te passen, is een politieke keuze. De wil ontbreekt gewoon.
Jacques Sluysmans, hoogleraar onteigeningsrecht in de Volkskrant
Het potje met vet is al op de tafel gezet
De regering regeert en de Tweede Kamer controleert, is de gedachte achter onze parlementaire democratie. Helaas niet altijd. Zoals te verwachten was, maakte de Raad van State opnieuw gehakt van de bouwvrijstelling. Die voldoet niet aan het Europese natuurbeschermingsrecht. Precies als de PAS-wet van liegdiertje Henk Bleker (toen CDA). De regering maakt soms wetten die alleen een politiek probleem oplossen, niet de reëel bestaande problemen. Soms heeft de Tweede Kamer niet de macht om slechte wetgeving tegen te houden.
Vrij ontluisterend allemaal. Maar het hele stikstofprobleem is onderdeel van een nog groter probleem (het klimaat) en de hete aardappel wordt al minimaal de periode van de kabinetten Rutte en Balkenende doorgeschoven. Horror vacui bestaat.
Want voor onteigenen is het niet het moment, denkt Piet Adema. 2030 hoefde ook niet per se gehaald te worden. Uitstel, uitstel, afstel? Het kan echt niet meer. En zoals Tjeerd wel weet: dat hoeft niet.
Je kunt hele mooie dingen doen met dat potje met miljarden. Als je echt regeert tenminste, dan doe je dat ook op je eigen voorwaarden en voor de hele bevolking. Maar zeg kabinet Rutte en bestuurlijke ruggengraat of algemeen belang is niet waar je aan denkt.
Maar met De Groot blijkt er wel degelijk ruggengraat in D66 te zitten. Dus wordt het tijd om her en der natuurvergunningen in te trekken, bedrijven te laten betalen voor hun vervuiling en strategisch te onteigenen. En, natuurlijk, boeren aan een nieuwe toekomst te helpen.
Helaas grijpen de stikstofcrisis en de klimaatcrisis in elkaar. Het gaat wereldwijd slecht met de natuur en biodiversiteit. Wie is er eigenlijk tegen schone lucht, gezond geproduceerd voedsel en natuur, schoon drinkwater? En Nederland ligt voorlopig nog in Europa en Europa voorlopig nog op Aarde.
Aan de slag, Tjeerd!
