Wat heeft die gozer nu voor omineuze kop boven zijn stukkie staan? Sorry daarvoor. Deze bloggert komt voort uit de pre-oliebollentijd, waarin je onherroepelijk terugkijkt op het afgelopen jaar. Dat was opnieuw een moeilijk jaar, terwijl ik toch niet het type ben om bij de pakken neer te zitten. Elke dag is er één, soms met en soms zonder hellehond.
Toch is dat één van de problemen. Dat mijn horizon in het ondermaanse beperkt blijft, misschien niet helemaal tot één dag, maar drie maanden trek ik niet. Vrouwlief bijvoorbeeld is in gedachten al bij de reeds geboekte zomervakantie. Ik kan dan wel dood zijn, denk ik dan. Daar is hij, mijn hellehond.
Wat ben ik toch een depressieve, melodramatische eikel, dat denk ik ook. Mijn terugblik uit de pre-oliebollentijd, die ik genoeglijk doorbracht met mijn schoonfamilie, leidde tot een wat melodramatische nieuwjaarswens aan mijn nieuwsbrieflezers.
Mijn geluksboom
Vanwege de bloei van de ‘geluksboom’ op mijn kantoor, vroeg ik mij af of deze ‘plantaardige vingerwijzing’ wat meer geluk in 2014 voorspelt. Pathetisch of niet, er werd redelijk veel, aardig en meelevend gereageerd. Dichter F. Starik pakte het wat onderzoekender aan. “Wat was er niet goed aan je jaar?,” was zijn reactie.
Ik zou er op kunnen leeglopen. Beter van niet. Wel zou ik het zo kunnen zeggen. De neiging tot depressiviteit heb ik al lang en dat went nooit, maar 2013 heb ik als ZZP’er, zo’n Zwoegert Zonder Poen, te weinig omzet gemaakt. Mijn zoektocht naar meer werk en baantjes leverde ook (bijna) niets op. Ik voel mij er waardeloos door en (mijn angst voor) armoede is dood in de pot.
Letterlijk soms. Dus ik begrijp ze wel enigszins, die werkloze zelfmoordenaars uit mijn vorige blog. Schaamte, vernedering en uitzichtloosheid drijven je tot dergelijke wanhoopsdaden. Roer er nog wat onbegrip, miskenning en jaloezie bij en het armzalige potje kookt over. Dan krijg je die teleurgestelde mannen die het hele of halve gezin eerst nog afmaken.
Het aards geluk is broos. En depressie is een flinke volksziekte. Vandaar dat deze video van de Wereld Gezondheidsorganisatie me raakte. Het treft meer dan 350 miljoen mensen wereldwijd.
Titel & tips
Bluesliefhebbers zullen de titel herkend hebben. Die hellehond komt van Robert Johnson’s nummer: Hellhound on my trail.
Enne… Tips of aanbevelingen voor werk zijn welkom. 😉
Jelske Boonstra
Ook ik had mijn hellehond, 25 jaar terug. Gelukkig kwam ik hem zelf op het spoor, doordat ik de ontdekking deed dat ’s morgens het eerste wat in mij opkwam, dat ik een sufferd, een stommeling was en nog meer van dit soort verheffende gedachten. Toen wist ik dat de enige die daar iets aan kon doen, ikzelf was en heb hulp gezocht. Ben hem gelukkig kwijtgeraakt.
Ik vond jouw nieuwjaarswens een van de betere wensen, omdat de foto prachtig was, ik deze plant ken en weet dat ie (bijna) nooit bloeit en omdat je iets over jezelf zei. Bedankt daarvoor en ik wens je dan ook een beter jaar met je zelf toe.
Jelske
Bart van Maanen
Dank je Jelske. Ik heb meermalen hulp gezocht en gekregen. De hond moet je toch voornamelijk zelf temmen. Flink uitlaten, helpt dus ook. 😉