Hoewel het in politiek en media gonst van de oproepen voor een groene revolutie, zit de duurzame energiesector nog steeds in de verdrukking. Het idee daarbij is dat de kredietcrisis kan worden aangegrepen om definitief tot een duurzame economie te komen. Volgens Peakoil Nederland versterkt de kredietcrisis voorlopig de energiecrisis alleen maar.
Volgens Rembrandt Koppelaar van Peakoil Nederland heeft de duurzame energiesector heeft nog steeds veel moeite om voldoende financiering te krijgen. “Dat betekent dat een economische opleving extreem moeilijk wordt. Alleen forse investeringen in duurzame energie en het beteugelen van de consumptie van olie kan een uitweg bieden”, aldus voorzitter Koppelaar.
De organisatie maakt deel uit van een internationaal non-profit netwerk van deskundigen, die zich onder andere bezighouden met de wereldvoorraden olie en gas. Tegelijk vragen zij aandacht voor de gevolgen van de fossiele uitputting voor de maatschappij.
Heet, plat en overbevolkt
Terwijl ik nog midden in de lezing zit van het boek Hot, flat and crowded van Thomas L. Friedman, bedacht ik gisteren dat ik een stukje wilde maken over de verhouding tussen de groene revolutie en de kredietcrisis. Vanochtend werd ik op mijn wenken bediend door de opening van het economie-katern van de Volkskrant te lezen: ‘Van crisis naar groene revolutie’.
Green New Deal
In november nam VN-secretaris het woord Green New Deal in de mond, een verwijzing naar de politiek van president Roosevelt in de jaren dertig. Met enorme overheidsinvesteringen bracht hij de Amerikaanse economie weer tot leven. Voormalig minister Willem Vermeend denkt dat het momentum voor ingrijpende vergroening van de economie nu gekomen is. Dezelfde Vermeend, manisch optimist, riep vorige week nog op tot een ‘verbod op doemdenken’.
Maar of investeringen in een groene revolutie dat positieve effect opnieuw zal hebben, wordt in het Volkskrant- artikel ook betwijfeld. Mijn gedachte dat er nog grote, niet-duurzame investeringen (en voorraden) moeten worden terugverdiend, wordt bevestigd door econoom Alfred Kleinknecht.
Goedkoop geld
Ook stelt hoogleraar economie Frank de Butter (VU Amsterdam) dat dergelijke overheidsinvesteringen niet verward moeten worden met een ‘structurele verandering, zoals verduurzaming, van de economie’. Dat zou zelfs tot verkeerde maatregelen kunnen leiden: “Goedkoop geld leidt vaak tot slechte investeringen”.
Het stuk besluit met Tweede Kamerlid Kees Vendrik (GroenLinks) die eveneens sceptisch is over de groene kansen die de kredietsrisis zou geven. Aanstaande woensdag presenteert de partij een toekomstvisie op de vergroening van de Nederlandse economie. Dat er iets moet gebeuren, is voor iedereen wel duidelijk.
CO2 en koeienscheten
Belangrijke bron van al die plannen en gedachten voor een groene revolutie zijn het klimaat en de broeikasgassen. Via VPRO’s Noorderlicht ontdekte ik nog een mooi plan om CO2 te binden en daar ook nog energie mee op te wekken.
Het is gebaseerd op natuurlijke reacties, die in 1964 (!) zijn beschreven en gepubliceerd in wetenschappelijk tijdschrift Nature door inmiddels emeritus hoogleraar Olaf Schuiling (Universiteit Utrecht). Op de website Natuur, wetenschap en techniek zegt hij over de CO2-kwestie:
Een veel goedkopere en effectievere benadering is om het van nature voorkomende mineraal olivijn CO2 te laten opnemen. Olivijn is een basisch gesteente dat relatief snel met het (zure) CO2 in de atmosfeer reageert. Door olivijn te vergruizen en uit te strooien vergroot je het contactoppervlak.
Olaf Schuiling
Aan dat andere broeikasgas, methaan, wordt ook gewerkt. Al het geboer en geblurb van koeien maakt een groot deel uit van de methaan-uitstoot. Er zijn verschillende onderzoeken gaande om dat te reduceren. Bijvoorbeeld door het voer van koeien met knoflookpoeder te vermengen. Tja, ze stinken toch al uit hun bek. Als dat blijkt te kloppen, zijn we weer een stapje verder.
