Knippen, plakken, kopiëren, downloaden, mash-ups, foto-, video- en audio-‘fucks’. Het is de dagelijkse praktijk van internet. Maar mag dat allemaal wel? Wat is nu wel en niet geregeld op het gebied van auteursrecht?
En is daar als ‘kleine’ producent van online media wel mee te werken? Zijn de bestaande regels wel voldoende toegesneden op de dynamiek van het web?
Toen ik mijn wekelijkse radioprogramma maakte bij Amsterdam FM (via lokale omroep Salto), maakte ik bij de montage van verschillende muziek gebruik zonder zorgen over afdracht voor auteursrechten.
Dat werd jaarlijks centraal geregeld met de Buma/Stemra, ik geloof tegen een vast bedrag. Maar bijvoorbeeld uitgezonden programma’s podcasten is tegenwoordig voor landelijke omroepen niet zonder meer mogelijk.
Iedere dag de laatste uitzending van Casa Luna automatisch ontvangen? Dat kan door u nu te abonneren op de podcast-dienst. In verband met de rechten zijn de muzieknummers teruggebracht naar 20 seconden van hun oorspronkelijke lengte.
website Casa Luna (NCRV)
Naamsvermelding
Vooralsnog tracht ik dit probleem te ondervangen door soms zelfs muziekje te maken (met Garageband) of door gebruik te maken van muziek met Creative Commons-licentie (naamsvermelding componist) of met muziek van het Podsafe Music Network, waar weer iets andere regels gelden.
Duidelijk is dat er veel leuke, mooie en voor mediaproductie bruikbare muziek op internet is te vinden. En het gebruik ervan met naamsvermelding kan beginnende muzikanten, obscure of onbekende componisten onder de aandacht brengen.
Come on and rip it good!
Het auteursrecht is er om de makers van alle media te beschermen en hen de inkomsten te gunnen die zij verdienen. Maar het lijkt soms of het allemaal te rippen is. Zodra iets online staat, mag je het naar eigen inzicht rippen, hoor ik de man van weblog Retecool nog zeggen.
Hoe worden online creatieve media- en journalistieke producties beschermd? Wat zijn de middelen en strategieën? De Nederlandse Vereniging voor Journalisten (NVJ) introduceerde onlangs een zoekmachine voor tekst om illegaal kopiëren of plagiaat op te sporen. Gaat dat werken?
Edo van Santen
Ha Bart,
Goede post, zoals je weet heb ik de rechten kwestie ook in mijn workshop voor SME08 aangekaart.
Om de discussie nog wat breder te trekken en ingewikkelder te maken, de volgende stelling:
Het auteursrecht is heel helder. De maker heeft automatisch het volledige eigendoms-, exploitatie- en auteursrecht. Vervolgens kan de maker dit gedeeltelijk overdragen, veelal het exploitatie- of uitzendrecht. Op het internet geldt de-facto het citaat-recht, het is toegestaan om – met bronvermelding – te citeren uit een stuk. Bij video is dat lastiger, dan zou je opnieuw moeten monteren en overtreedt je eerder genoemde rechten. Op deze wijze wordt het citaatrecht veelal gehanteerd.
Dan nog een kwestie, het portretrecht. Stel ik neem een video-interview op met een “bekende nederlander”. Doordat ik achter de camera sta, en de montage doe, heb ik het volledige auteursrecht. Gelijktijdig heeft de geïnterviewde het portretrecht. Dat kan dus haaks op de auteursrechten staan.
Voer voor juristen dus.
Ik ben zeer benieuwd naar andere meningen en visies!