Mooi lelijk? Wat je ook van Berlijn mag vinden, het is wel een enorm bruisende stad. Vorige week was ik een paar dagen met mijn gezin voornamelijk in Berlin Mitte, waardoor wij tijdens onze uitstapjes steeds cirkelden rond de kenmerkende televisietoren.
Tussen de soms grote gaten in de rooilijn van sommige straten, vervallen gebouwen naast keurig opgeknapte panden, werd mij duidelijk dat dit een stad is met enorm veel initiatief en energie.
Begin jaren negentig was ik er voor het laatst. Toen verbleef ik in Kreuzberg, waar net als toen nog steeds veel Duitse Turken wonen. Wat me verder opviel aan het internationale karakter in die paar dagen zijn de Russen. Ik hoorde regelmatig Russisch (en Pools natuurlijk) om me heen, van mensen die er niet als toerist leken te zijn.
Wat de stad ook leuk maakt, is dat je er lekker kan rondfietsen. Al is het verkeer wel van een andere orde, zeker op de grote doorgaande wegen, maar overal werd gefietst. En dan kom je de Ampelmannetjes tegen, de groene en rode figuurtjes op de stoplichten. Die van oorsprong Oost-Duitse iconen worden in heel Berlijn gebruikt: ze zijn een soort van cult geworden. Op de Hackescher Markt bijvoorbeeld troffen we een winkel volledig gevuld met Ampelmann-producten, met strandstoelen (hieronder), t-shirts en andere parafernalia.
