Op maandag 30 januari publiceerde Jerry Helmers een opiniestuk in het Financieel Dagblad. Toename zzp’ers schaadt economie, staat er boven. Zo. Helmers is voorzitter van ZZP Netwerk Nederland. In zijn ogen zijn er teveel zzp’ers die niet weten wat ondernemerschap en zelfredzaamheid inhouden.
Het stuk begint zo:
Nederland heeft veel zzp’ers, zelfstandigen zonder personeeL Maar zijn deze wel ondernemend genoeg? Gezien alle problemen die belangen behartigers van zzp’ers keer op keer benoemen, blijkt dat minstens de helft géén ondernemende ambitie heeft.
Ik pikte het stuk op via Twitter, dus reageerde ik even via dat medium. Wat je er ook van vindt, als opiniestuk is het geslaagd.
Enfin. Er ontspon zich een kleine dialoog:
Herkenning
Tja, beeldvorming, is een dingetje. Maar inhoudelijk herkende ik me wel in de door Helmers geschetste situatie. Een paar jaar terug hengelde ik nog naar een deeltijd contract. Tot ik daar helemaal miesj van werd.
Als ik solliciteerde kreeg ik de indruk dat mijn leeftijd (nu 49) zorgde voor een afwijzing, als ik al iets hoorde. How rude! Uiteindelijk zorgden persoonlijke contacten, netwerken en ondernemen voor werk, maar het blijft soms best lastig gemotiveerd te blijven. En daarbij bijvoorbeeld vrolijk aan acquisitie (‘De monsters die Nee zeggen‘) te blijven doen.
Dat is gedachte die Helmers iets anders formuleert:
Ambitieuze ondernemers zijn namelijk ooit voor zichzelf begonnen omdat ze met hun producten en diensten de wereld willen verbeteren. Nu dwingen we mensen competenties te ontwikkelen waar ze niet om hebben gevraagd of die ze niet hebben. Daardoor worden ze afgeleid van die werkzaamheden waarin ze écht goed zijn.
Kennis en kunde
Het is dus niet zo dat Helmers de kennis en kunde van al die mensen niet ziet of waardeert. Als oplossing stelt hij voor een ‘Nationale Werknemers BV’ te maken, waarin ‘deze mensen – op voorwaarden – sociale zekerheid voor de momenten dat er geen werk is.’ Zodat zij zich wel met hu vak kunnen blijven bezighouden. Maar noem ze geen ondernemer.
Een veelgehoorde klacht van veel zzp’ers, die eerst een baan hadden met een contract, is dat ze zich inderdaad met zaken moeten bemoeien waar ze niet zo goed in zijn. Of zelfs ronduit weerzin tegen hebben. De loodgieter of timmerman die nu zzp’er is, werkt vaak voor dezelfde bedrijven. Er wordt ook gewoon een risico – zoals doorbetaling bij ziekte – bij de zzp’ers gelegd. In veel gevallen hebben dus vooral bedrijven voordeel van deze werkwijze.
Ben jij freelancer of zelfstandig professional uit vrije wil of uit noodzaak? Zie je jezelf als ondernemer of als inhuurkracht? Hoe ga je om met werkzaamheden die je wellicht liever niet doet?
NB: de link naar het artikel in de tweet van Helmers is een scan van het krantenartikel, dat niet online beschikbaar is. Ik heb er een tekst pdf (download) van gemaakt.
Download pdf: Toename-zzp-ers-schaadt-economie